گرافن اکساید احیاء شده منجر به تقویت داربست استخوانی پلی هیدروکسی بوتیرات کیتوسان می‌شود.
درمان اختلالات استخوانی به روش ﻣﻬﻨﺪﺳـﻲ ﺑﺎﻓـﺖ نسبت به پیوند‌های بیولوژیکی، پروتزهای مصنوعی و دارو درمانی بدلیل کاهش تعداد عمل‌های جراحی، انتقال بیماری، عفونت‌ها و همچنین کاهش هزینه‌های متحمل بر جامعه بسیار مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این مطالعه، تاثیر گرافن اکساید کاهش یافته بر خواص داربست الکتروریسی شده پلی هیدروکسی بوتیرات کیتوسان به منظور کاربرد در مهندسی بافت استخوان بود. تقویت کننده گرافن اکساید احیاء شده منجر به کاهش قطر الیاف، افزایش ظرفیت حرارتی، بهبود آبدوستی سطح، افزایش خواص مکانیکی، ظرفیت زیست فعالی و همچنین چسبندگی، تکثیر و فعالیت ALP سلول‌های MG-63 در سطح داربست‌های پلیمری پلی‌هیدروکسی بوتیرات-کیتوسان شده است. بطور کلی، بهبود خواص فیزیکو شیمیایی، مکانیکی و بیولوژیکی داربست‌های تقویت شده با گرافن اکساید احیاء شده، پتانسیل این داربست‌ها را به منظور کاربرد در مهندسی بافت استخوان نشان می‌دهد. نتایج تشکیل بلور‌های هیدروکسی آپاتیت در سطح داربست‌های تهیه شده، ظرفیت استخوان‌زایی این داربست‌ها را تایید کرده و همچنین سطحی مناسب چسبندگی و تکثیر سلولی فراهم آورده است. از این رو، داربست‌های تهیه شده شرایط بیولوژیکی مناسبی در بدن فراهم خواهند آورد و به فرآیند تریم بافت استخوان سرعت خواهند بخشید.
کلیدواژه ها: گرافن اکساید احیاء شده | الکتروریسی | مهندسی بافت استخوان | پلی هیدروکسی بوتیرات | کیتوسان |
گروه های مخاطب: متخصصان و پژوهشگران | سیاستگذاران درمانی
مشخصات طرح مرتبط:
عنوان پروژه: تاثیر گرافن اکساید کاهش یافته بر خواص داربست الکتروریسی شده پلی هیدروکسی بوتیرات_کیتوسان به منظور کاربرد در مهندسی بافت استخوان
مجری اصلی: سعید کرباسی | همکاران: الهام السادات مطیعی، الهام بیدرام | تاریخ اتمام طرح: 1402/6/5 | کد طرح: 398821
English article: Investigation of physical, mechanical and biological properties of Polyhydroxybutyrate-chitosan / graphene oxide nanocomposite scaffolds for bone tissue engineering applications